CO TO JEST ELEKTRON ?

 

Jak pokazano w opracowaniu głównym pary elektronów w atomie wytwarzają pary kwantów energii, które natychmiast po powstaniu tworzą połączony biegunami magnetycznymi kwant zespolony (patrz rysunek poniżej).

Rys. 1

Każdy  kwant zespolony jest prekursorem pary elektron – pozyton. W wyniku jego rozpadu w procesie kreacji par, kwant pionowy (czerwony) wytwarzający linię E stanie się elektronem, zaś kwant poziomy (zielony) wytwarzający linię B stanie się pozytonem.

Sposób przejścia od kwantu energii do elektronu przedstawia rys. 2

kwant energii                             elektron

Rys. 2

 

Jak z powyższego widać elektron jest elementarnym dipolem magnetycznym  składającym się z monopoli magnetycznych. W makroświecie elektron jako dipol magnetyczny jest odpowiednikiem asymetrycznego magnesu podkowiastego, z tą różnicą że jako elementarny jest on już niepodzielny.

 

Przedstawione na rysunku 2 przekształcenie kwantu energii w elektron może zajść dwoma sposobami (patrz rys. 3).

 

Rys. 3

Jeżeli odkształci się w jedną stronę, jego linie pola magnetycznego ułożą się tak jak pokazuje rys.3a. Jeżeli odkształci się w drugą stronę, jego linie pola ułożą się inaczej, tak jak pokazuje rys. 3b. Łatwo zauważyć, że elektrony przedstawione na rysunkach 3a i 3b stanowią lustrzane odbicia.  Oznacza to, że dwa identycznie zbudowane elektrony mogą posiadać różnie ułożone w przestrzeni linie pola magnetycznego (mogą być skwantowane przestrzennie), czyli mogą ustawiać się odmiennie (w dwojak sposób) w zewnętrznym polu magnetycznym. Jak wspomniano powyżej w fizyce cząstek elementarnych zjawisko takie jest znane pod fałszywą nazwą spin.

W trakcie przedstawionego na rys. 3 procesu,  oprócz własności spinu powstały z kwantu energii elektron nabywa inne elementarne własności znane i nieznane fizyce współczesnej.

– Staje się nośnikiem  elementarnego dipola magnetycznego, który na rys. 2 przedstawiają bieguny N i S.

– Staje się nośnikiem  elementarnego ładunku elektrycznego, który na rys. 2 obrazuje linia E. Oznacza to, że elektron jest jednocześnie nośnikiem ładunków elementarnych dwóch pól, elektrycznego i magnetycznego. Linie tych pól są prostopadłe do siebie.

– Staje się asymetrycznym „elementarnym magnesem podkowiastym”. Przestaje być symetrycznym „elementarnym magnesem sztabkowym”. Asymetryczna budowa elektronu powoduje, że w czasie ruchu w przestrzeni  jego pozycja jest nieustalona.

– Asymetryczna budowa i nieustalona pozycja w ruchu powodują, że elektron poruszając się w gazie kwantowym doznaje oporów ruchu.

– Asymetryczna budowa powoduje też, że elektron staje się tworem trójwymiarowym. Oprócz długości i szerokości posiada trzeci wymiar, który można nazwać wysokością lub głębokością. W wyniku tego procesu elektron staje się elementarną cząstką masy.

– Z powyższego wynika, że elektron jako cząstka masowa poruszając się w świecie kwantów (w gazie kwantowym) doznaje oporów ruchu.

– Elektrony i w jednakowej ilości pozytrony są składnikami całej masy Wszechświata.

– Elektron w porównaniu z kwantem energii z którego powstał, stracił  zdolność wydłużania się i skracania, stracił możliwość zmiany naprężenia, drgania z różnymi częstotliwościami, czyli w skali makro nie jest już wyznacznikiem temperatury.

– Elektron został „wytrącony ” ze świata kwantów tak jak osad wytrącany jest z roztworu. Jego kształt został „zamrożony”.

Drga on ze stałą, określoną częstotliwością, być może jest to częstotliwość kwantu z którego powstał (1020 Hz) lub większa.

– Ponieważ elektron wypadł ze świata kwantów energii, jego siłą napędową nie jest już ciemna energia, jego siłą napędową stały się kwanty energii.

– Ponieważ elektron porusza się pod wpływem kwantów energii, może poruszać się ze zmienną prędkością mniejszą od c.

 

Pobierz plik PDF