Pobierz tekst w pliku pdf.
DLACZEGO CIAŁA STAŁE MAJĄ BUDOWĘ KRYSTALICZNĄ?
W gazach i cieczach (płynach) atomy poruszają się ruchem chaotycznym, zaś w ciałach stałych ruch ten jest wybitnie uporządkowany. W ciałach tych atomy mogą poruszać się i zderzać jedynie wzdłuż ściśle określonych linii. Powstaje pytanie. Dlaczego tak się dzieje? Na to pytanie fizycy nie dają nawet namiastki odpowiedzi. Gorzej , fizycy nawet nie zadają sobie takiego pytania. Po prostu przyjmują, że tak jest. A przecież musi być jakaś istotna przyczyna takiego stanu rzeczy. Model 31 wyjaśnia to w następujący sposób.
Atomy wszystkich ciał przerabiają nieustannie cząstki ciemnej energii w kwanty energii. Rolą tych kwantów jest nie dopuszczenie do sklejenia się atomów wszystkich ciał w jedną bryłę. Obrazowo rzecz ujmując, każde ciało jest silnikiem, w którym spalanym paliwem jest ciemna energia, a produktem tego spalania (spalinami) są kwanty energii. Po powstaniu i spełnieniu swej roli wewnątrz ciał, kwanty energii jak każde spaliny wydalane są do otoczenia. Proces ten:
– jest warunkiem istnienia Wszechświata w obecnym kształcie,
– objawia się jako promieniowanie elektromagnetyczne (cieplne) ciał,
– zachodzi w dowolnej temperaturze,
– nie zależy od obecności innych ciał,
– nie można go zatrzymać, można go tylko spowolnić.
Spowolnienie wydalania kwantów do otoczenia zwiększa koncentrację kwantów wewnątrz ciała, czyli powoduje samo podgrzewanie się ciała (wzrost jego temperatury).
Poruszające się i zderzające atomy ciała wytwarzają kwanty energii ale jednocześnie są przeszkodami spowalniającymi odpływ kwantów z wnętrza ciała, przez co przyczyniają się one do wzrostu intensywności procesu samo nagrzewania się ciał. W gazach i cieczach odległości między atomami są na tyle duże, że nie stanowią one istotnej przeszkody w wydalaniu ciepła do otoczenia. Jednak w ciałach stałych sytuacja jest już trudniejsza. Koncentracja atomów jest już tak duża, że stanowią one już bardzo istotną przeszkodę wydalaniu ciepła do otoczenia. Takie ciała powinny podlegać procesowi samo podgrzewania. Nie chcąc dopuścić do przegrzewania się tych ciał przyroda „wynalazła” budowę krystaliczną ciał. W sieci krystalicznej, wytwarzające kwanty atomy ciała stałego nie wykonują ruchów chaotycznych, jak to się dzieje w płynie, lecz poruszają się i zderzają wzdłuż tych samych ściśle określonych odcinków, które tworzą w ciele stałym krawędzie różnych wielościanów.
Powoduje to, że wewnątrz tych wielościanów istnieją puste przestrzenie, którymi przy wzroście wielkości ciała, wzrastająca ilość kwantów może opuszczać ciało bez przeszkód. Obrazowo rzecz ujmując budowa krystaliczna ciała stałego powoduje, że staje się ono „przezroczyste” dla kwantów energii wytwarzanych przez to ciało. Ten „wynalazek” powoduje, że w ciałach o budowie krystalicznej praktycznie nie obserwuje się wzrostu temperatury, gdy wzrastają ich wymiary. Inaczej mówiąc bez budowy krystalicznej ciała stałe nigdy by nie powstały. Proces ten odegrał podstawową rolę w procesie powstawania planet skalistych, czyli również Ziemi. Płynna powierzchnia planet stygła i zestalała się w postaci skalnych kryształów. Skały te bez przeszkód odprowadzały ciepło z wnętrza planety, przez co umożliwiały stygnięcie i zestalanie się planety od powierzchni w głąb. Gdyby skały nie miały budowy krystalicznej, proces zestalania się powierzchni planet nigdy by nie zaistniał.
BUDOWA KRYSTALICZNA CIAŁ STAŁYCH JEST NIEZBĘDNYM WARUNKIEM ICH ISTNIENIA.